Biliyorum…

Bana bıraktığın aşk gibi yarım yaşıyorum her şeyi. Başlayıp ta bitiremediğim yazılarım sonuna kadar gelipte okuyamadığım kitaplarım son sözlerini duyamadığım şarkılarım var. Her şeyi Aşkımız gibi paramparça yaşıyorum bütün dünyam dudağımdaki yarım bir öpücüğün tadında artık. Adını koyamadığım yakınlıklarım bütün sırlarımı dökemediğim ilişkilerim var. Son kelimesini bir türlü söyleyemediğim cümleler kuruyorum.

Ayın hiç aydınlatmadığı bir gecede bir güzelliği bir aşka dönüştürüyorum. Seni söylediğimde herkesi her şeyi kaybetmekten korkuyorum. Söylemediğim son kelimesi adın hep oluyor cümlelerimin. Bir günahımı ALLAH tan saklar gibi bir sırra bütünü ruhumla teslim olur gibi susuyorum. Sıra sana gelince saçmalıyorum saçma sapan şeyler yaşıyorum. Acı veren o gerçeği seni kimselerle paylaşmadıkça da sevdiklerim korkuyor benden. Adın bir duvar oluyor hayatımda aşamadığım kimselerin aşmasına izin vermediğim bir duvar gibi duruyorsun önümde. Elin bir başka elin sıcaklığını hissedeceği anda araya giriyorsun çarpıyorum sana.

Kalbim ne zaman başka bir güzelliği kapısını açmaya kalksa huysuz bir bebek gibi paramparça ediyorsun her şeyi…

         Ne seni yaşayabiliyorum nede sevdiklerimle mutlu olabiliyorum.

Yavaş yavaş sessiz çığlıklarla bağıra bağıra eriyorum… Bitiyorum…

         Her gece yarın ki doğacak Güneşi bekliyordum   SEN GELECEKSİN DİYEEEE…

Ama bu gece her zamankinden farklı        ÇÜNKÜÜÜÜ

 NEFRETİM AŞKIMI AŞTI BU GECE...